زنان تمدن ساز و آینده‌ساز هستند.

وقتی این سخن را می‌شنویم.حس می‌کنیم کلیشه‌ای و شعاری است.ولی کافیست برای کشف واقعیت کمی ریزبینانه به آن نگاه کنیم.

آینده به دست فرزندان ماست.این فرزندان توسط چه کسی تربیت می‌شوند؟
پدر؟ مادر؟ مدرسه؟ رسانه؟
نمی‌توان منکر نقش این موارد در تربیت فرزند شد.ولی نقش مهم و اساسی تربیت از آن مادر است.

همانگونه که رهبر انقلاب (مدظله العالی) به آن اشاره می‌کنند؛
(شما اگر بچه‌ی خودتان را در خانه تربیت نکردید،یا اگر بچه نیاوردید،یا اگر تارهای فوق‌العاده ظریف عواطف او را با سرانگشتان خودتان باز نکردید تا دچار عقده‌ی [عاطفی] نشود،هیچ کس دیگر نمی تواند این کار را بکند؛نه پدرش، و نه به طریق اولی دیگران؛ فقط کار مادر است.)۱۳۹۰/۱۰/۱۴

در روایات مختلف اشاره شده قبل از به دنیا آمدن فرزند باید به فکر تربیت او بود.این کار با انتخاب همسر مناسب محقق می‌شود.
روایاتی که دوران بارداری،شیردهی و… را مورد توجه قرار می‌دهد.
همه و همه تاکید بر نقش مادر در تربیت و رشد فرزند دارد.
در سیره علما و بزرگمردان می‌توان نقش مهم مادر را،در تربیت و پرورش آنها یافت.

سردار بزرگ اسلام حاج قاسم سلیمانی که دنیا را دگرگون کرده است.وقتی به مادر و نقش مادری می‌رسند،بیان می کنند؛(هرچه دارم از مادرم دارم.)

به جرات می‌توان گفت:زن در تربیت فرزند،خانواده و حتی همسر نقش مهم و اساسی دارد.

حضرت آیت الله خامنه ای:
(در مورد مادریِ نقش زن،نقش حقّ حیات است…جان انسانها در مشت مادرها است؛مادرها به فرزند حقّ حیات دارند. محبّتی که خدای متعال در دل مادر نسبت به فرزند قرار داده،یک چیز بی‌نظیر است؛ یعنی اصلاً هیچ عشقی از این نوع نیست، به این کیفیّت نیست که آن را قرار داده. صاحب حقّ حیات است،بعد ادامه‌ی نسل؛ مادرها مایه‌ی ادامه‌ی نسلند،یعنی نسل بشر با «مادری» است که ادامه پیدا میکند.)۱۴۰۱/۱۰/۱۴

طوری زیر پتو مچاله شده بودم که از کمترین نفوذ سرما در امان باشم.
با صدای تلفن کمی هوشیار شدم.

مادرم بهت زده با شخص پشت تلفن صحبت می کرد.سعی داشت او را قانع کند که اشتباه می کند.
باشنیدن اسمم کمی از حوزه استحفاظی خود بیرون آمده بودم.که مادر تیر آخر را زد:

فاطمه!بیا ببین راست میگن حاج قاسم شهید شده!!
با شنیدن این حرف مثل برق گرفته ها پریدم و سریع زدم شبکه خبر.

متاسفانه راست ترین خبر عمرم را شنیدم؛
سردار سلیمانی آسمانی شد. 😔

هم گیج خواب بودم هم گیج خبری که شنیدم.
هم بغض داشتم هم نمی توانستم گریه کنم.

دیشب با مطالعه کتاب ” من محافظ حاج قاسمم ” متوجه شدم حال بعضی ها از ما بدتر بود.کسانی که علاوه بر سردار،یکی از اعضای خانواده خود را از دست داده بودند.

نقل از زبان همسر شهید وحید زمانی نیا:
با صدای گریه مادرم از خواب بیدار شدم.تلویزیون روبه روی من روشن بود.تیتر بزرگی که می‌گفت:‌سردار سلیمانی آسمانی شد.
هاج و واج به اطراف نگاه می کردم. فقط خدا را صدا می زدم که همه اینها اشتباه باشد.

هشت ماه درگیری و آشوب.
هشت ماه تفرقه و اختلاط دوست و دشمن.
هشت ماهی که اگر پیچیده‌تر از ۸ سال جنگ تحمیلی نبوده باشد کمتر هم نیست.

فتنه‌ای که ۸ ماه ادامه داشت و در روز عاشورا به اوج خود رسید.
منافقانی که حرمت عزای حسینی را شکستند.
روز عزا را به جشن تبدیل کردند.
به صف عزاداران حمله کردند.
شعارهایی دادند که گویای این بود.که مسئله از جای دیگری آب می‌خورد و آنها با اصل ولایت سر جنگ دارند.

این جسارت و گستاخی باعث لبریز شدن صبر ملت ایران و انفجار خیره کننده مردم و حضور آنها در صحنه شد.

سیاسی و غیر سیاسی،حزب‌اللهی و غیر حزب اللهی به صحنه آمدند و اعلام کردند. فارغ از همه مشکلات و کاستی‌های کشور،در پایبندی به اسلام،انقلاب و ولایت با هیچ کس تعارف ندارند.

این گونه حماسه ۹ دی با الگو از قیام حسینی و در پاسخ به حرمت شکنی یزیدیان زمان،یک زلزله سیاسی و ضربه‌ای محکم بر پیکر جریان فتنه بود و تمام محاسبات دشمنان داخلی و خارجی را به هم ریخت.

رهبر معظم انقلاب(مدّ ظله العالی)
حماسه ۹ دی را واقعی عظیم،شگفت انگیز و بی‌نظیر توصیف کردند.که با حوادث ابتدای پیروزی انقلاب و عاشورای سال ۱۳۵۷ قابل قیاس است و تاکید کردند “باید روح این حرکت را حفظ کنید.”

در کودکی تا کلمه نامادری را می‌شنیدم تمام بدنم می‌لرزید و قصه سیندرلا و سفید برفی برایم تداعی می‌شد.
نامادری‌هایی که برای اذیت و آزار فرزندخوانده‌هایشان دست به هر کاری می‌زدند.

نامادری‌هایی که برای راحتی فرزندان خود،حاضر به مرگ فرزندخوانده‌هایشان می‌شدند.

اما در قصه‌های کودکی ام جای یک نامادری خالی بود.
نامادری که نه تنها فرزندان خود را به فرزندخوانده‌هایش ترجیح نمی‌داد.بلکه به خاطر راحتی و آرامش فرزندخوانده‌هایش،راضی به سختی فرزندانش می شد.

نامادری که برای رفع ناراحتی فرزندخوانده‌هایش،از اسم خودش هم گذشت.

نامادری که برای دفاع از پسر هوویش،چهار پسر خود را فدا کرد و در جواب پیک حامل خبر چنین گفت:(ای کاش فرزندانم و تمامی آنچه در زمین است فدایی حسین می‌شد و او زنده می‌ماند.)

آری فرزندی چون ابوالفضل العباس_علیه السلام_باید در دامان مادری پاک طینت پرورش یافته باشد.که چنان رشادت و شجاعت بی‌نظیری از خود به جای گذارد که تاریخ همانند او را به خود ندیده باشد.

سِمَت مادری برای عباس بن علی_علیه السلام_که پرچمدار صحرای کربلا بود.افتخار بزرگی است که نصیب بانوی شایسته ای همچون ام البنین شده است.

کتاب منوچهر مُدِق به روایت همسر
یکی از معدود کتاب هایی که دو ساعت تمامش کردم و نتوانستم در خواندن آن فاصله بیندازم.

روایتی از مردی متولد دهه 30 از خانواده متوسط با تحصیلات پایین و دختری از خانواده مرفه.
اگرچه اختلاف طبقاتی داشتند. ولی خللی به زندگی آنها وارد نشد.
همه این ها به خاطر درک شرایط یکدیگر و کوتاه آمدن از خواسته‌هایشان در برابر دیگری بود.
چیزی که در جامعه و زندگی کنونی کمتر به چشم می خورد. 🙁

با بعضی از صفحات کتاب خندیدم. 😃
با بعضی صفحات ، بغض گلویم را گرفت و اشکم بی صدا جاری شد. 😢
بعضی از صفحات را به اصرار خواهرم بلند خواندم تا او هم بشنود.
روایتی از عاشقانه‌هایی که حقیقتا توقع آن‌ها را در دهه شصت نداشتم. 😍

پیشنهاد مطالعه به همگی ☺