قسمت هجدهم 

پنج روز بعد از حضور ما،مسئول اردوگاه تغییر کرد.آقایی به شدت منضبط و سختگیر جایگزین شدند.به خاطر سختگیری‌ها و تشابه فامیلی،بچه‌ها شیطنت کرده و لقب میرغضب را به ایشان دادند.🙊

همگی سعی داشتیم برخوردی با ایشان نداشته و اگر در محوطه ایشان را می‌دیدیم سریع تغییر مکان می‌دادیم.😅

 یک شب،خانم عباسی به فاطمه نوری از بچه‌های"نجف آباد"،زینب بامری و من بی‌سیم داده و گفتند دانش آموزان را تا محل برگزاری برنامه همراهی کنیم و اگر مشکلی پیش آمد با بی‌سیم اطلاع دهیم.

وسط راه،دو سرباز به دانش آموزان متلک گفتند.از آنجایی که خود دانش آموزان،شروع کننده بودند و سربازان سریع رفتند.من چیزی اعلام نکردم.😎

وقتی به خانم عباسی گفتم و ایشان به مسئول اطلاع دادند.نگاه ناامیدانه‌ای به ما انداخته و با خنده گفتند:این همه کار انجام دادیم تا سربازان مزاحم را شناسایی کنیم.بعد شما چیزی نگفتین!؟😦

کلی با دخترا به این کار خودمان خندیدیم.😂

بعداً متوجه شدم یکی از دوستان خادم،فامیل نزدیک ایشان بوده و کلی در این مورد به ما خندیده بود.😐🙃

ادامه دارد…